O książce: rok / W literaturze rosyjskiej srebrnego wieku nie było chyba drugiego nazwiska, wokół którego byłoby tyle kontrowersji, a nawet procesów, jak było o tym wybitnym prozaiku i dramatopisarzu. W 1923 roku Artsybaszew w atmosferze chwały i czci, wraz z ukończonymi właśnie dziesięciotomowymi Dziełami zebranymi, znalazł się na wygnaniu, a w swojej ojczyźnie został zakazany i niepublikowany. W tych latach wygnaniec zyskał sławę jako pierwszy publicysta rosyjskiej diaspory. Jego żarliwy głos w obronie wolności, jego żal po Rosji słychać było we wszystkich zakątkach emigracyjnego rozproszenia. Odkąd założyłam „Notatki”, otrzymuję wiele listów od czytelników. Cieszę się z tego, bo choć listy są najróżniejsze - pochwalne, naganne, drwiące, miłe i złe - to jednak pokazują, że moje „Notatki” kogoś podniecają, uszczęśliwiają, kogoś... czasem kogoś wzruszają, denerwują kogoś i byle co, nie znikają bez śladu... Ale po to piszemy, żeby to nie zniknęło bez śladu. MP Artsybashev